Yellowstone werd erkend als de grootste Caldera Apolaki werd beschouwd als de grootste vulkaan ter wereld toen hij werd ontdekt op de zeebodem van de Filippijnse Zee bij het onderzeese vulkanische platform Benham Rise. Hij heeft een diameter van maar liefst 150 kilometer, meer dan twee keer zo groot als Yellowstone!
De grootste bekende vulkaankaldera ter wereld werd in 2019 ontdekt: hij heet Apolaki, heeft een diameter van 150 km en ligt op de zeebodem van de Filipijnse Zee, in de buurt van het onderzeese vulkanische platform Benham Rise. Tot de ontdekking was de grootste bekende caldera die van Yellowstone in de Amerikaanse staat Wyoming, met een diameter van 60 kilometer: Apolaki is meer dan twee keer zo groot, vergelijkbaar met caldera's op Mars en Venus! De Yellowstone caldera blijft echter de grootste op het vasteland: ter vergelijking, de "inheemse" caldera van de Phlegraean Fields heeft een diameter van 12 kilometer. Een vulkanische caldera is een depressie in de grond veroorzaakt door het instorten van een magmakamer.
De morfologie van de Benham Rise en de Apolaki Caldera
De Apolaki-kaldera werd in 2019 ontdekt door de Nieuw-Zeelandse onderzoeker Jenny Anne Barretto als onderdeel van een onderzoek naar de structuur en oorsprong van de Benham Rise, of Filippijnse Stijging, in de Filippijnse Zee ten oosten van het eiland Luzon. De onderzoekers kozen de naam van de caldera: "Apolaki" betekent "Heer van de Reuzen" en verwijst naar de Filippijnse god van de zon en oorlog. De morfologie van de Benham Rise en de caldera werd gereconstrueerd dankzij bathymetrisch onderzoek dat werd uitgevoerd met een sonar aan boord van een schip.
De Benham Rise is een vulkanische structuur die lijkt op een plateau, met een diameter van ongeveer 250 km, dat ongeveer 2700 m boven de zeebodem uitsteekt en waarvan de top ongeveer 2500 m onder de zeespiegel ligt. Het bestaat uit een hoofdlichaam dat bestaat uit een platform van magmatisch gesteente met een dikte van 14.500 kilometer, waarvan het grootste deel begraven ligt in de aardkorst. Gravimetrische analyses, die de variaties in zwaartekracht registreren afhankelijk van het soort gesteente in de korst, hebben de verborgen dikte onthuld.
De flanken van de Benham Rise hebben treden met steile hellingen tussen 100 en 300 meter hoog. Het centrale deel van het plateau wordt overzien door een bergrug waar de Apolaki caldera ligt, die een diameter heeft van 150 kilometer.
Hoe het vulkanische platform en de caldera werden gevormd
Tijdens de exploratie van de Benham Rise werden verschillende monsters van magmatisch gesteente genomen, die tussen 47,9 en 26 miljoen jaar oud zijn. Tijdens deze periode vonden vulkaanuitbarstingen plaats waarbij magma werd uitgestoten, waarvan de stolling de structuur vormde. Geologische gegevens hebben aangetoond dat de vulkanische activiteit zowel effusief als explosief was. In een vroege fase, tussen 47,9 en 42,5 miljoen jaar geleden, was de activiteit bijzonder intens en werd er een schildvulkaanstructuur gevormd.
Op dat moment was de Benham Rise verbonden met het nabijgelegen Urdaneta Plateau. In een tweede fase ontstond de caldera door een enorme uitbarsting, waarschijnlijk tussen 42,5 en 41,3 miljoen jaar geleden. In de laatste fase vormden zich nog meer vulkaankegels binnen de caldera als gevolg van opeenvolgende uitbarstingen: De meest recente was de huidige onderzeese vulkaan Vinogradov, 26 miljoen jaar geleden. Tijdens deze fase scheidde de Benhamrots zich al af van het Urdanetaplateau. De vulkanen in de regio zijn momenteel gedoofd.
De vulkanische activiteit van de Benham Rise is te wijten aan het feit dat het platform zich boven een hotspot bevond, d.w.z. een relatief vast gebied waar magmakolommen (bekend als pluimen) voortdurend uit de mantel opstijgen. In 2017 werd het gebied, dat zeer rijk is aan vis en mineralen, uitgeroepen tot een "beschermde exclusieve voedselvoorzieningszone" waar mijnbouw en olie-exploratie verboden zijn.
Dutch 
German 
English 
Spanish 
Italian 
Portuguese 
French 
Romanian 
Swedish 
Danish 
Finnish 
Greek 
Polish